Jongensbrein/Meisjesbrein

Na drie eerdere breinboeken over het Jonge Kind onderzoekt Betsy van de Grift in Jongensbrein/Meisjesbrein wat de verschillen zijn tussen jonge jongens en meisjes, kinderen tot zeven/acht jaar.
Zitten hun hersenen anders in elkaar? (‘hm, dat valt eigenlijk wel mee’) Functioneren onderdelen van hun hersenen anders? (tsja, een beetje wel, maar hoe jonger het kind, hoe kleiner die verschillen). Leren ze anders? (‘ja, vooral door de tempoverschillen op die leeftijd’). Is de invloed van thuis en de sociale omgeving groot? (‘ja’).

Deel 1 van JBMB bevat een uitgebreide wetenschappelijk en theoretische verkenning van de vraagstelling. Daaruit blijkt dat we vooral heel veel nog niet weten als het gaat om sekse- en genderverschillen, populaire opvattingen en mythes ten spijt. Gepleit wordt voor een voorzichtige en contextuele benadering: het gedrag van jonge kinderen moet je veel breder zien dan alleen z’n sekse of gender.
In deel 2 behandelt Betsy van de Grift 21 opvoed- en onderwijsstrategieën; concrete aanwijzingen hoe je als professionals in kinderopvangvoorzieningen en het onderwijs rekening kunt houden met de breinverschillen.
Tot slot biedt deel 3 een exclusief essay over het Kleuterjongetje. In dit essay wordt de positie van het kleuterjongetje in de kleuterbouw van de basisschool doorgelicht en door de schrijfster vlijmscherp geanalyseerd. Een ode aan de kleuterjongetjes. Omdat ze dat verdienen, vindt de schrijfster. En omdat uit de ruim 2000 views en de vele reacties op de gelijknamige blog in januari 2016 blijkt dat jonge kind professionals het daarmee eens zijn.

Eerdere breinboeken van Betsy van de Grift zijn: Kinderkoppie (2009), Peuteren en Kleuteren (2013) en De Lastige Kleuter (2015). Voor opiniërende blogs en informatie over lezingen kunt u terecht op de website www.betsyvandegrift.nl
Praat op Twitter mee over dit boek met de hashtag #JBMB .

Recensie
Recensie tijdschrift voor psychiatrie,  59 (2017) 6, 384 - 385\

De auteur slaagt erin om op een bijzonder heldere wijze de lezer mee te nemen naar de huidige staat van onze kennis in deze materie
R. van der Gaag, kinder en jeugdpsychiater, Nijmegen